تونل‌‌ های ویتنام

کوچی ناحیه‌ای در شمال غربی سایگون (نام سابق شهر هوشی مین) واقع شده است. در دهه 1940، چریک‌های ویتنامی و روستاییان، با مبارزه با استعمار فرانسه، شروع به ساخت شبکه‌ای از تونل‌ها کردند. این یک سیستم مبتکرانه از استحکامات زیرزمینی است که با دقت در جنگل های استوایی استتار شده است. این تونل ها بیش از 20 سال با دست و با ابزارهای ابتدایی توسط رزمندگان مقاومت حفر می‌شد.

درهای مخفی کوچک در زیر شاخ و برگ‌ها، راهروهای تاریک و پناهگاه‌های بسیار باریک، انواع تله‌های خطرناک پنهان شده در دو طرف برای به دام انداختن دشمن، اینها ویژگی‌های تونل‌های کوچی هستند. این هزارتوی زیرزمینی وسیع، پر از داستان‌های شگفت‌انگیز درباره جنگ ویتنام (۱۹۵۴-۱۹۷۵) است که برای اکثر مسافران ناشناخته است. این “روستای زیرزمینی” با آشپزخانه، خوابگاه، اتاق جلسات و بیمارستان، علی‌رغم بمباران‌های متعدد هرگز نابود نشد. ما را در مسیر عبور از راهروها و حفره‌های باریک تونل‌های کوچی همراهی کنید و این مجموعه زیرزمینی افسانه‌ای را کشف کنید که نشان‌دهنده نبوغ و قهرمانی ویتنامی‌ها در طول جنگ است.

معرفی معروف‌‌ترین تونل‌‌های تاریخی ویتنام

امروزه برخی از قسمت‌های تونل برای بازدید عموم باز است. آنها بزرگ شده اند تا بازدیدکنندگان خارجی بتوانند از آنها بازدید کنند. این تونل ها به طور مرتب تمیز و درمان می شوند تا بازدیدکنندگان بتوانند راحت‌تر آن‌ها را کشف کنند. تونل‌های ویتنام، به‌ویژه تونل‌های کو چی، یکی از جاذبه‌های بی‌نظیر و تاریخی این کشور هستند که بازدید از آن‌ها می‌تواند تجربه‌ای فوق‌العاده برای علاقه‌مندان به تاریخ و فرهنگ باشد. برای تجربه کامل این جاذبه‌ها و دیگر مکان‌های دیدنی ویتنام، می‌توانید برای خرید تور ویتنام اقدام کنید و سفری به یادماندنی داشته باشید. از معروف‌ترین این تونل‌ها می‌توان به تونل‌های زیر اشاره کرد:

تونل‌های کوچی Cu Chi

شبکه‌ای از تونل‌های زیرزمینی به طول ۲۵۰ کیلومتر در حومه شهر هوشی‌مین که در سه سطح مختلف ساخته شده است. این تونل‌ها به عنوان شهری زیرزمینی عمل می‌کردند و شامل آشپزخانه‌ها، اتاق‌های جلسه، انبارهای مهمات، بیمارستان‌ها و خوابگاه‌ها بودند. ویژگی منحصر به فرد این تونل‌ها، سیستم تهویه هوشمندانه و درهای مخفی متعدد است که برای گمراه کردن دشمن طراحی شده بودند.

تورهای ویتنام

تور ویتنام؛ ترکیب بازدید از جاذبه‌های طبیعی و فرهنگی

برای مشاهده تورها کلیک کنید

تونل‌های وینه موک Vinh Moc

این تونل‌ها در استان کوانگ تری واقع شده‌اند و به عنوان پناهگاهی برای غیرنظامیان در طول جنگ استفاده می‌شدند. با عمقی تا ۳۰ متر زیر زمین، این مجموعه شامل سه طبقه است و بیش از ۶۰ خانواده در آن زندگی می‌کردند. از ویژگی‌های خاص این تونل‌ها می‌توان به خروجی‌های منتهی به دریا و سیستم تصفیه آب اشاره کرد.

تونل‌های بن دوونگ Ben Duoc

این مجموعه بخشی از سیستم تونل‌های کوچی است که به عنوان مرکز فرماندهی عمل می‌کرد. تونل‌های بن دوونگ با معماری پیچیده خود، شامل اتاق‌های استراتژیک و مسیرهای فرار متعدد است که امروزه به موزه‌ای تاریخی تبدیل شده‌اند.

تونل‌های رونگ کلوآ Rung Khoai

واقع در منطقه دلتای مکونگ، این تونل‌ها نقش مهمی در عملیات‌های نظامی داشتند. ویژگی خاص این تونل‌ها، ساخت آنها در زمین‌های باتلاقی و استفاده از تکنیک‌های مهندسی خاص برای جلوگیری از نفوذ آب است.

تونل‌های بی دیپ Bi Diep

این مجموعه در استان کین زیانگ قرار دارد و به خاطر سیستم دفاعی پیچیده‌اش معروف است. تونل‌های بی دیپ شامل چندین لایه دفاعی و سیستم تله‌های هوشمندانه است که برای محافظت از ساکنان طراحی شده بودند.

اهمیت تونل‌‌ها در تاریخ و فرهنگ ویتنام

در اوایل دهه 1960، ایالات متحده حضور نظامی خود را در ویتنام افزایش داد تا از رژیم غیر کمونیستی در ویتنام جنوبی حمایت کند. نیروهای ویتنام شمالی و مقاومت ویت کنگ (نیروهای کمونیست ویتنام جنوبی) به تدریج تونل ها را گسترش دادند. در اوج جنگ ویتنام، شبکه تونل‌های کو چی پایگاه‌های نیروهای ویتنامی را در فاصله تقریبا 250 کیلومتری به هم متصل کرد. تونل های کو چی از حومه سایگون تا مرز کامبوج امتداد دارند. تونل‌های کو چی به زیرساختی حیاتی برای مقاومت نیروهای ویتنامی تبدیل شد. موقعیت استراتژیک آنها در نزدیکی سایگون، پایتخت جنوبی آن زمان، به ارتش ویتنام شمالی و ویت کنگ اجازه داد تا علیه ارتش آمریکا حملاتی انجام دهند و سپس در زیر طبقه جنگل‌های استوایی پنهان شوند. این تونل‌ها همچنین به عنوان پایگاه اصلی برای هماهنگی عملیات نظامی در طول حمله تت در سال 1968 عمل کردند.

این رویداد نمادین بود زیرا به تغییر جزر و مد جنگ کمک کرد. این تونل‌های مخفی که روستاها را به هم متصل می‌کردند و حتی می‌توانستند از زیر پایگاه‌های نظامی آمریکا عبور کنند، نه تنها استحکاماتی برای چریک‌های ویتنامی بودند، بلکه محل زندگی برای پذیرایی از یک جامعه بودند. مدارس و مکان‌های عمومی مانند بیمارستان‌ها که در آن کودکان به دنیا می‌آیند و قربانیان جنگ تحت عمل جراحی قرار می‌گرفتند، در زیر خاک، گاهی درست زیر نبردهای خونین، مدفون بودند. حتی سالن هایی وجود داشت که در آنها فیلم های تبلیغاتی برای تشویق روحیه جنگندگی و میهن پرستی سربازان پخش می شد. هنرمندانی هم بودند که با آواز، رقص و داستان های سنتی مردم محلی را سرگرم می کردند.

در طول جنگ، زندگی برای پناهندگان ویتنامی که در این تونل ها زندگی می کردند بسیار دشوار بود. آنها ماه ها در یک زمان در داخل مخفی شدند. هوا، غذا و آب کمیاب بود و تونل ها اغلب توسط “مهمانان ناخواسته” مانند مورچه ها، سوسک ها، عنکبوت ها، موش ها و مارها مورد هجوم قرار می گرفتند. بیماری شایع بود، به ویژه مالاریا، که پس از جراحات جنگی دومین عامل مرگ و میر پناهندگان بود. مزارع برنج و محصولات میوه در اثر بمباران از بین رفت. بنابراین، رژیم غذایی ساکنان این دهکده زیرزمینی فقط می توانست از برگ، ریشه و حشرات تشکیل شود.

تونل‌های ویتنام، با تاریخچه‌ای غنی و رازهای پنهان خود، یکی از جاذبه‌های خاص این کشور هستند. اگر علاقه‌مند به کشف مکان‌های تاریخی و زیرزمینی هستید، تور تونس نیز می‌تواند تجربه‌ای مشابه را به شما ارائه دهد، جایی که سایت‌های تاریخی با ویژگی‌های منحصر به فرد خود، همچون تونل‌های مخفی در سرتاسر این کشور، منتظر شما هستند.

بررسی معماری و ساختار تونل‌‌های جنگ ویتنام

ورودی‌های تونل آنقدر کوچک و به خوبی استتار شده است که آمریکایی‌ها اغلب بدون اطلاع از وجود آن‌ها، از آن‌ها عبور می‌کردند. البته پنهان کردن وجود این تونل‌ها و همه فعالیت‌هایی که در داخل آن اتفاق می‌افتاد، همیشه آسان نبود. علیرغم پیچیدگی اوضاع، چریک‌ها راه‌های بسیار مبتکرانه‌ای برای پنهان کردن حضور خود و فریب آمریکایی‌ها و سگ‌های آنها پیدا کردند.

یکی از ویژگی‌های شگفت انگیز این تونل‌ها سوراخ‌های ورودی کوچک است که توسط شاخ و برگ استتار شده است. برخی از این سوراخ‌ها به قدری کوچک هستند که بیشتر شبیه لانه‌های حیوانات هستند تا محل سکونت انسان. هنگامی که در بسته می شود، درب تله تونل تقریبا در زیر برگ‌ها و زمین نامحسوس است. درهای ورودی نیز در خانه های روستاییان یافت می‌شود. مشکلی پیش آمد. سربازان آمریکایی با کمک سگ های خود می توانستند ورودی تونل ها را شناسایی کنند. ویت کنگ‌ها برای پنهان کردن عطر خود از تکه‌هایی از یونیفورم سربازان آمریکایی، صابون یا افترشیو برای فریب دادن عطر سگ‌ها استفاده می‌کردند. ویتنامی‌ها راه‌های مبتکرانه دیگری نیز برای فریب دادن دشمن اندیشیدند.

کف لاستیکی تخت صندل هایی که ویت کنگ‌ها می پوشیدند ویژگی خاصی داشت. آن‌ها را می‌توان هم از داخل و هم از داخل به بیرون پوشید. بنابراین، می‌توان آن‌ها را برای فریب دشمن فریب داد. دشمن فکر می‌کرد که ویت کنگ‌ها به یک سمت می‌روند، اما در واقعیت، رزمندگان مقاومت در جهت مخالف حرکت می‌کردند. در داخل تونل‌ها، گذرگاه‌ها بسیار باریک هستند و تنها به یک نفر اجازه می‌دهند تا از آن عبور کند، پشت خود را خم کند یا از آن بالا برود. این هزارتوی زیرزمینی و پایگاه های نظامی در عمق 3 تا 12 متری زیر زمین مدفون شده است. تونل ها از 3 طبقه تشکیل شده اند که می‌توانند در برابر قدرت تخریب بمباران مقاومت کنند.

این شبکه پیچیده که به صورت زیگزاگ ساخته شده است، در همه جهات گسترش یافته است. چندین تونل کوچکتر از تونل‌های اصلی منشعب شده‌اند که دسترسی به مکان‌های زیادی مانند بیمارستان‌ها، محله‌های زندگی، آشپزخانه‌ها، پناهگاه‌های بمب‌گذاری، تئاترها و کارخانه‌های اسلحه‌سازی را فراهم می‌کنند. دود آشپزخانه‌ها و کارخانه‌های اسلحه‌سازی از دریچه‌های طولانی خارج می‌شد و در صد متری زیر انبوهی از برگ‌های پیچ خورده خارج می‌شد. دریچه‌های سطح زمین نیز به شکل تپه‌های موریانه یا به همان شیوه ورودی تونل‌های کوچک استتار شده بودند.

این تونل‌ها علاوه بر استفاده برای اسکان ساکنان و سربازان ویتنامی، برای تامین کالاهای مختلف و تسهیل ارتباطات نیز مورد استفاده قرار می‌گرفتند. همچنین برای توسعه طیف وسیعی از تله‌های خطرناک مختلف بسیار مفید بود. این تونل‌ها عمدتا مواد منفجره ای بودند که توسط سیم ها فعال می‌شدند: برای مثال، سربازان آمریکایی در اثر برخورد با نارنجک کشته و مجروح می شدند یا وقتی سربازان روی سیم های تله ها پا می‌گذاشتند، در تله‌های پر از عقرب یا مارهای سمی می‌افتادند.

از آنجایی که بمباران‌های شدید علیه تونل‌های کو چی بی اثر بود، آمریکایی‌ها استراتژی حمله خود را تغییر دادند. برخی از نیروهای آمریکایی را به نام “موش های تونلی” برای پاکسازی این تله ها ملزم کرد. از آنجایی که تونل‌ها بسیار باریک هستند، «موش‌های تونلی» اغلب مردان مسلح، کوچک و کوچک بودند که ساعت‌ها در این تونل‌ها سپری می‌کردند تا با استفاده از حس بویایی و شنوایی خود به دشمن برسند و تله‌ها را نابود کنند.

برخی از مردان توانستند ده‌ها حمله انجام دهند و به راحتی در زیر زمین خزیده شوند، در حالی که برخی دیگر متوجه شدند که فوبیای شدید دارند و نمی‌توانند به ماموریت خود ادامه دهند. این تونل‌های کوچک و تاریک برای آمریکایی‌ها تبدیل به یک کابوس شد.

بازدید از تونل‌‌ها با تورهای ویتنام

این تونل‌ها امروزه نه تنها به عنوان جاذبه‌های گردشگری، بلکه به عنوان یادمان‌های تاریخی مهمی شناخته می‌شوند که روایتگر شجاعت و نبوغ مردم ویتنام در دوران جنگ هستند. بازدیدکنندگان می‌توانند با حضور در این مکان‌ها، درک عمیق‌تری از تاریخ و فرهنگ ویتنام به دست آورند. در تور ویتنام داناترپس بازدید از این تونل ها در برنامه سفر گنجانده شده است. ویتنام کشور شگفتی ها است و علاوه بر طبیعت بی نظیر خود، دارای تاریخ پر فراز و نشیبی است. با راهنمایان مجرب داناتریپس می توانید وجه های متنوع این کشور را کشف کنید.